تعریف مرگ در دنیای امروز به طرز عجیبی تغییر کرده است. وقتی کسی از دنیا می‌رود و با عالم انسان‌ها و دنیا وداع می‌کند اولین سوالی که اطرافیان می‌پرسند این است: "چند سال دارد؟" آیا واقعاً مرگ به سن وابسته است؟ اگر بفهمند که فرد فوت شده پیر است معمولاً می‌گویند: "چرا آنقدر گریه می‌کنید؟ چرا جیغ می‌زنید؟ او پیر بود و از هزینه‌ها و رفت و آمدش راحت شدید." اما اگر بدانند که فرد جوان است، واکنش‌ها متفاوت می‌شود و کمتر کسی می‌گوید: "گریه نکنید بلکه می‌گویند حق دارید زجه بزنید."
این سوالات و واکنش‌ها نشان‌دهنده‌ی یک نگرش عمیق‌تر به مرگ و زندگی است. آیا ارزش یک انسان تنها به سن اوست؟ آیا عزیز بودن و اهمیت یک فرد به سال‌های عمرش وابسته است؟ مرگ چه در سنین بالا و چه در جوانی همیشه دردناک و تلخ است اما به نظر می‌رسد که جامعه ما به نوعی سعی دارد با سن مرگ را توجیه کند و این توجیهات، احساسات واقعی ما را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. 
در واقع، مرگ یک واقعیت انسانی است که فراتر از سن و سال می‌رود و باید به آن با احترام و درک عمیق‌تری نگاه کرد. هر انسانی، صرف‌ نظر از سنش داستان‌ها آرزوها و احساسات خاص خود را دارد که با رفتنش، دنیای اطرافش را تحت تأثیر قرار می‌دهد. بنابراین باید به یاد داشته باشیم که مرگ یک پایان است اما یاد آن فرد فراتر از سال‌های عمرش خواهد بود . در ذهن ما سوالات زیادی درباره مرگ و تأثیر آن بر اطرافیان وجود دارد. آیا وقتی ما از این دنیا می‌رویم، عزیزانمان برایمان گریه می‌کنند؟ آیا فراموش می‌شویم یا وقتی که مرده‌ایم دیگر کسی به یاد ما نمی‌افتد؟ آیا آن‌ها بعد از رفتن ما اذیت می‌شوند یا نه؟ 
بسیاری از افراد وقتی می‌شنوند که کسی فوت کرده، به سن و وضعیت آن فرد توجه می‌کنند. اگر فردی پیر یا بیمار باشد، ممکن است بگویند: "او دیگر رنج نمی‌کشد، پس گریه نکنید." اما واقعاً چرا مرگ عزیزانمان باید به یک اتفاق عادی تبدیل شود؟ 
مرگ یک واقعیت تلخ است که نمی‌توان آن را نادیده گرفت. چرا پس به آن به عنوان یک رویداد طبیعی و عادی باید نگاه کنیم؟ 
بنابراین، باید به یاد داشته باشیم که مرگ نه تنها پایان یک زندگی است بلکه تأثیر عمیقی بر زندگی کسانی که باقی می‌مانند دارد. هنگامیکه برایتان مهم نیست که طرف مقابلش عزیزش را از دست داده در این شرایط، نباید بگویید: "گریه نکنید، این یک اتفاق طبیعی است." این نوع سخن‌ گفتن فقط به عادی‌سازی مرگ کمک می‌کند و احساسات واقعی آن فرد را نادیده می‌گیرد.
اگر واقعاً به احساسات دیگران اهمیت نمی‌دهید به آن‌ها اجازه بدهید که احساساتشان را ابراز کنند. مرگ یک واقعیت تلخ است که هر کسی به نحوی با آن مواجه می‌شود. پس اگر خودتان هم عزیزتان را از دست دادید، گریه نکنید.
مرگ این نیست که باید آن را عادی بپنداریم و احساسات دیگران را نادیده گرفته شود.

نویسنده: مریم فواضلی